मैत्रीदिनाच्या निमित्ताने...

आज "World Friendship Day"...आपल्या भाषेत, ’मैत्रीदिन’. पाश्चिमात्य लोकांचे एक चांगले असते, ते कुठल्याही गोष्टीचे ’साजरीकरण’ करतात. (celebration ला आणखी चांगला शब्द आहे का?) आपल्याकडेही या गोष्टी आजकाल लगेच उचलल्या जातात. आता ही उचलेगिरी चांगली का वाईट वगैरे चर्चा आपण नको करायला. त्यासाठी ’तज्ञ’ नावाची एक विशेष वल्ली असते. इच्छुकांनी कुठलेही न्यूज चॅनेल लावून पहावे. असो..

आपण, त्यातल्यात्यात शहराकडची माणसे, या सर्व गोष्टींचा एक भाग बनून जातो, कळत अथवा नकळत...

आज सकाळपासून माझ्या मोबाईलला सवड नाही. दर १०-१५ मिनिटांनी माझ्या कुठल्यातरी ’फ्रेंडाला’ माझी आठवण होते आणि माझ्या Inbox मध्ये ती जमा होते आहे...चांगले आहे. आपण इतरांच्या स्मरणात आहोत, दखलपात्र आहोत, आपल्यासाठी लोक मेसेज Forward तरी करतात, त्यांच्या Distribution lists मध्ये आपण आहोत, इ. इ. गोष्टी सुखावणार्‍या तर नक्कीच आहेत, नाही का?

मीपण आज ठरवले की बुवा आजचा दिवस आजच्या कारणासाठी वापरावा. संध्याकाळी थोडा वेळ काढून ३-४ मित्रांचे नंबर शोधले. हे सगळे असे आहेत की गेले कित्येक महीने त्यांच्याशी बोललो नव्हतो. मात्र, मध्यंतरी मी माझा मोबाईल बदलला, त्याआधी MSP पण बदलला होता, पण या सर्व transitions मध्ये या मित्रांचे नंबर import करायला विसरलो नव्हतो. (आताशा खरी मैत्री मोबाईल मध्ये carry forward झाली तरच खरी मानतात...)

तर, या मित्रांना फोन केले. बोललो थोडेफार...सुरूवातीला सगळेच formal formal झाले. पण नेटाने संभाषण रेटल्यावर मात्र खरी मजा आली. अक्षरशः काय बोलू आणि काय नको असे झाले होते. न चुकता प्रत्येकाने, "यार, एकदा जमूत यार..." या वाक्य उच्चारलेच.

आता १५ ऑगस्टचा प्लॅन बनतो आहे...पाहूत काय होते ते. मैत्रीदिनाचा एवढा उपयोग झाला तर आणखी काय हवे??